حسن سالم کمانچه نواز خاندان سالم

هنر و موسیقی تبلور رشد، شکوفایی و جاری بودن خلاقیت در روح و روان یک ملت است که پیوسته مانند رود سِیمَره جاریست؛ کم آب می شود ولی هرگز نمی خشکد.
به گزارش سایت خانه موسیقی، علی اکبر شکارچی ، نوازنده کمانچه و  عضو هیئت مدیره کانون نوازندگان سنتی یادداشتی پیرامون تجلیل از یکی از نوازندگان کمانچه استان لرستان نوشته و این موفقیت را به وی تبریک گفته است. در ادامه یادداشت علی اکبر شکارچی آمده است:
تلفنی باخبر شدم در یک گردهمایی با حضور : هنرمندان، هنردوستان، خبرنگاران، استاندار، فرماندار، امام جمعه لرستان، طی مراسمی از نخبه گان استان در هر رشته هنری تجلیل به عمل آورده اند. در رشته موسیقی در تکنوازی کمانچه، آقای حسن سالم نوه خلف استاد برجسته کمانچه، همت علی سالم و فرزند استاد زمانه، زنده یاد حسین سالم، به عنوان جوان برتر، انتخاب و از ایشان تجلیل گردید.
ضمن تبریک صمیمانه به حسن سالم و سپاس از اقدام و انتخاب مسئولان محترم فرهنگی استان لرستان، شنیدن این خبر مرا که عمری کمانچه می نوازم و خود را مدیون استادان هم استانی ام از جمله خانواده سالم می دانم؛ آنچنان به شوق آورد که دو روز، ذهن مرا به خود مشغول کرد.
این شوق ۵/۵ صبح مرا واداشت تا دست به قلم ببرم و این چند خط را برای ایشان و جوانان سرزمین نخبه پرور لرستان و همه زاگرس نشینان بنویسم.
هنر و موسیقی تبلوُر رشد، شکوفایی و جاری بودن خلاقیت در روح و روان یک ملت است که پیوسته مانند رود سِیمَره جاریست؛ کم آب می شود ولی هرگز نمی خشکد. این خلاقیت مدام به گُل می نشیند و می پژمُرد همانطور که رود کشکان بی مهابا گاه آرام و گاه خروشان می رود.
بیمارگونه می شود ولی با دلیری و سرفرازی، سلامت خود را باز می یابد؛ همانطور که رود سِزار، گاه گِل آلود می شود و گاه زلال؛ به زلالی چشمان کبک کوهی.
در هیچ دوره ای از تاریخ موسیقی ایران، دوره ای را نمی توان یافت که اینچنین در سرزمینی کمانچه نوازی از ایلات و عشایر، روستاها گرفته تا شهرهای آن، مانند یک بیماری مُسری همه مردم را گرفتار کند. این بیماری، بیماری عشق است.
عشق مُسریست و هیچ وسیله را بهتر از موسیقی نمی توان یافت که آتش عشق بر جان یک ملت بزند. سرچشمه و زایشگاه مهر، عشق، ایمان، مذهب، خلاقیت و موسیقی، همه و همه در جایگاهی از جسم این اشرف مخلوقات نهفته است که یکی آنرا در نیمکره راست مغز و یکی در قلب انسان و یکی در روح و روان بشر می دانند. ولی هرجا که باشد، سرچشمه اش مکان و نیروی درونی برتر است که به دلیل تقدس، عظمت و شکوهشان همه آنرا در آسمانها جستجو می کنند.
مولانا می فرماید :
بر جِه ز خواب و بنگر صبحی دگر دمیده                 جویان و پای کوبان از آسمان رسیده
صبح دگر، خلاقیت است و خلاقیت جلوه ای از عشق، که صبح شما را با تصویری، صدایی یا کلامی جدید پر شوق و پر امید، روشن می کند.
من باور می کنم و شما هم باور کنید؛ صبحی دگر دمیده، هرچند این صبح آنچنان ابریست که انسان را به عصیان علیه انسان و خدا وامیدارد.
ای مردم، ای جوانان، سپاس گوی جاری شدن ذوق و خلاقیت و عشق در سرزمین تان باشید که پیوسته، صدای کمانچه از هر خانه شما را به مهر می نوازد.
موسیقی را فقط وسیله تفریح و خوشگذرانی های زودگذر ندانید که هر ندای جدید پیامی است از آسمان که هر نوازنده با روح و روان خود آنرا به گوش و جان تشنه شما می رساند.
بهترین فریادرس و امن ترین پناهگاه در شرایط سخت، همیشه موسیقی بوده است. شما به خواستگاه کلیه ترانه های سرزمین تان نگاه کنید؛ هیچ نغمه و ترانه ای نیست که برای بهتر زیستن و برای بهتر عبور کردن انسان از مشکلات خلق نشده باشد.
من چه بگویم؟ هرچه بگویم شما می دانید، من از چه تعریف کنم؟ از کمانچه نوازان، سُرنا و دُهُل نوازان ، خوانندگان، شاعران، نویسندگان، داستان سرایان،فیلم سازان، عکاسان، بازیگران تئاتر، پژوهشگران، سازندگان کمانچه و سُرنا، شما همه و همه را در این سرزمین نخبه پرور برای رشد و شکوفایی یک ملت به القوه در اختیار دارید. که حسن سالم قطره ایست در دریای مرواریدگون سرزمینمان.
ای مسئولان فرهنگی و اجتماعی که برای دوره ای بعنوان متولّی و نگاهبان شکوفایی هنر این سرزمین منصوب می شوید، نگذارید حاصل تلاش این عزیزان که از آسمان می رسد مثل گَرد خرمن، باد به یغمایش برَد.
فردوسی: مسئولیت و وظیفه هر انسان در هر پست و مقامی را در یک بیت تمام کرده است :
نباید که یزدان چو خواندت به پیش                   روان تو شرم آرد از کار خویش
استعدادیابی، پرورش و باروری و مراقبت، پیوسته از هنر و هنرمندان به گردن شماست؛ آنچه تا به امروز سربلندی موسیقی کشور و منطقه را موجب گردیده، که حسن سالم نمونه کوچکی از آن است. اگر انصاف دهیم حمایت خانواده ها و فرهنگ دوستان بوده است؛ که بی هیچ حمایت دولتی، سرفرازی موسیقی کشور را موجب گردیده اند.
هنرمندان از آنچنان مناعت طبع، سرفرازی و غروری برخوردارند که خود را فرمانروای سرزمین خود می دانند. نگذارید مشکلات اقتصادی و اجتماعی ،این امیران بالقوه را زمین گیر کند.
در خاتمه باز هم سپاس عمیق خود را از مسئولان برگزاری این مراسم بر زبان و بر قلم می آورم.
همچنین اینجانب ،خود و کلیه کمانچه نوازان لرستان و ایران را در شادمانی انتخاب “حسن سالم” شریک می دانم؛ باز هم می دانم حسن سالم هم همانطور که خود بر زبان آوردند، موفقیت خود را مدیون همه کمانچه نوازان سرزمین خود می داند و سپاس گویان قدرشناس خانواده موسیقی کشورش بوده و خواهد بود.
با سپاس فراوان برای افتخار آفرینی کمانچه نوازان لرستان