هنر آواز ایرانی بازتاب درون فرد خواننده است در پیوند شعر و موسیقی،که کلام با نوا ترکیب میشود. آگاهی داشتن به روانشناسی ردیف موسیقی آوازی ایران یکی از ارکان اصلی موسیقی کلامی محسوب میشود ،که هر آهنگساز و خواننده بایستی آگاهی لازم از این بعد را دارا بوده تا بتواند درراستای اجرای عملی موسیقی قدم مثبت و صحیح بردارد.

این هم برداشتی جدید از حالات روانی دستگاهها و آوازهای ایرانی از نگاه روان شناسی و ارکان آن :

  1. دستگاه شور: آگاهی- درک- تفکر و اندیشه
  2. آواز دشتی: سوز و گداز- گریه و مویه
  3. آواز ابوعطا: گله وشکایت
  4. آواز افشاری: افسوس و حسرت- هجران از معشوق
  5. آواز بیات ترک: تعلیم- شادی درون
  6. دستگاه همایون: متانت- سربلندی- نصیحت و پذیرش
  7. آواز بیات اصفهان: اوج احساس
  8. دستگاه سه گاه: بزم و شادمانی- شور و شوق
  9. دستگاه چهارگاه: ستیز و جنگ، حتی رو در روی معشوق- مقاومت و پیروزی- تلاش در رسیدن به آرزوهای دیرین عاشقی
  10. دستگاه ماهور: رویا پردازی- پرش از قله شادی به همراه ذهنی رویایی- آرزو
  11. دستگاه نوا: رازداری- حکایت
  12. دستگاه راست پنجگاه: ستایش

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *